Saturday, October 18, 2014

പിന്നെയൊന്നും ഓര്‍മയില്ല;

പിന്നെയൊന്നും
ഓര്‍മയില്ല;
കരയും, കണ്ണ്നീരും
തിരയും, മോഹങ്ങളും
ആകാശവും, സ്വപ്നങ്ങളും
ഒന്നും.

നിന്നിലേക്കുള്ള വഴികള്‍
നീണ്ടു നീണ്ടു പോകട്ടെ
കാടുകള്‍, നാടുകള്‍, ചുടലകള്‍
ഒടുക്കങ്ങളില്‍ നിന്ന്
തുടക്കങ്ങളിലേക്ക്
തുടരുന്ന അതിരുകള്‍.

പിന്നെയൊന്നും
ഓര്‍മയില്ല.
നിന്‍മുഖം മാത്രം
ജ്വലിക്കുന്നു.

2 comments:

  1. അസംതൃപ്തരും നിരാശരുമാണ് അധിക സാഹിത്യകാരും
    എന്തെന്നരിയുന്നില്ല
    അങ്ങനെ മാത്രേ അവർ ചിന്തിക്കുന്നുല്ലോ
    അല്ലെ ?

    ReplyDelete
  2. അസംതൃപ്തിയും, നിരാശയും മില്ലാതെ "നിന്റെ ജ്വലിക്കുന്ന മുഖം" കാണനാവുമെന്നു കരുതുന്നില്ല.
    അല്ലെങ്കില്‍ "നിന്‍മുഖം മാത്രം ജ്വലിക്കുന്നു" യിടതെക്കുള്ള നടത്തത്തില്‍ മറ്റെല്ലാ ഓര്‍മകളും മാഞ്ഞു പോകുന്നു.

    ReplyDelete